yoksunluğun

aşk hangi zamana düştü
yağmur vakti ellerimiz el olduğunda
her dönüş düş oldu
numarası yitik adrese karınca misali
düşenleri yazdım.
hani küçücük yüreğime yazdığım kainat esriğinde
şiirlerine sığındım.
belki yanılsamaydık başka bir fiyatın gönlünde
rakamlar çözmeden gizini gülüşünün
arşınladığım sesin zamansızlığa sığdı
hapsine gönüllüyüm, yeter ki mavi baksın hiddetin
vazgeçmedim geçitlerin uçurumundan
gel desen
dönüp kalacağım
aşkın hep düştüğü karanlığa
yağmur yağmasın yeter
bileceğim