edebi mecmua

gönül nasıl akmasın nasıl sevdalı divane leyla'sını hiç görmemiş  kerem'i bilmemiş bir deli olmasın ah yedi cehennemini yağdır  yar kızgın lavlarını öptüğün yalıYARlarına atıver unutursa bu deli bir anlığına seni sevda dedin yandım  yar gökyüzünü kırmızıya boya hadi ama  doğurma beni yeniden her doğuruşunda aşk büyür taşıyamaz bu deli sonra ne mecnun kalır  ne aslı,  yeryüzü muje'yi konuşur  ne olur gizli kalsın  zaten sevmiş bu deli ve hep sevecek  seni

sendeki ben ben değil benden içeri inceleyin sendeki ben bir tüy ürpertisi  akşam serinliği çıktığında sıcak bir günün sonunda sendeki ben nasıl bir şey?! şaştım kaldım! bendeki sen mi?! ah hiç sorma!!!

yar hangi bendirin ince tınısından sızdın sızı oldun inceden ah  bu suretinde gelmeyecektin  yar yaktın gitarın tellerinden sızdın usulca akordeonun tuşlarından dokundun martı kanadında kondun akdeniz meltemi oldun ilkbaharda masmavi gökyüzünde belli belirsiz bulut  bahçemin çimleri  tenime değen yar hangi melodinin aşkından sızdın  sızı oldun delicesine ah  bu suretinde gelme yar yakıyorsun yakacaksın yar