yeni ay
yeni ay kadar parlaksın gök yüzümde yer yüzümde sokak arasında tutamadığım resim kadar bulutların olasım var apartmanların ve kalaba şehrin durmazlığından sıyrılıp asılasım var hilal gözlerinden alaca karanlığın gölgeleri önümden hızlıca kaçışırken maviliğin solmadan belki bir sonrasına hep sonra soluk