yeni ay

yeni ay kadar parlaksın
gök yüzümde
yer yüzümde
sokak arasında
tutamadığım resim kadar
bulutların olasım var
apartmanların ve kalaba şehrin
durmazlığından sıyrılıp
asılasım var hilal gözlerinden
alaca karanlığın gölgeleri önümden hızlıca kaçışırken
maviliğin solmadan
belki bir sonrasına
hep sonra
soluk

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

senden içe

hangi zamansızlıktan çaldın beni? hangi ben, sana seni arattı? ben hangi dokunuşda sen oldum? sorular değil başımı döndüren. bilsen belki hiç ben olmayacaksın. sansan bir deli bahar esecek uzaklardan. yalnızlık anımsatmıyor elim eline değmedikçe kara veba sarıyor aşkını ah şu sürüngen hallerini nasıl da sevmiştim küçüldükçe sen, büyümüştün düşümde. hangi zaman gideceksin? gelme, ne olur gelme yanıyorsun benden öte.
Devamı

yıllarca

hep siz konuştunuz dilimi kopardınız zorunda mısın dedikçe yüreğimi dağladınız işkence ettiniz yargılarınızla zalimdiniz beni sinirlandırdınız ama öğreniyorum aşka geldim mecnun diyarında sıra bana geldi şimdi hem zalim olacağım soru sorup kızgın demirlerle paklayacağım cehennemimde kül oldukça. siz cenkte zevk-ü sefaya dalacağım zira sıra bende ben konuşacağım
Devamı