sokak kenarında
zamanın yitmişliğindeydi günler. bilmeden evvel sonbaharı, bilmeden evvel nasırlaşan yaraları beklemekti tek umar yalanı, geceden önce, fırtınadan sonra, rastgele bir sokak kenarında belki de hiçe saymaktı bugünü, dünü beklememekti tek umar yarını hiç var olmamışçasına yaşanmamış kalmalıydı hayat, tüketildikten çok sonra ya da kırıntılarını biriktirmek gerekti yoksunluğun eklenmeliydi kırışıklardaki anların sıcaklığı ve dikişleri atmalıydı yalnızlığın gitmeden evvel