yaban kasaba

yaban kaldı bu şehir .
varmadan çok önce terk ettiğimiz yalanların kısa aralıklarına tekabül eden bir durak.
sigara dumanında yiten bir kalabalığa takılıyor gözün. yorgunluk almış güneşten yanık isimsiz yüzleri.
yaban kalıyor sesin hiç çınlamadığı sokaklarda, vitrinlerdeki yansıman şaşıyor sana, bakıyorsun saydamlaşmadan gece.
bir yerlerden kahkahalar yaşama tanık kılıyor seni, kaçıyorsun. hep başka bir yaban şehir kuşatıyor yalnızlığını ki biliyorsun zaten beyhude bu bekleyiş.

belki yarın elin varmadığı, dilin görmediği bir karabasan bekler geceni.