sokak kenarında

zamanın yitmişliğindeydi günler.
bilmeden evvel sonbaharı,
bilmeden evvel nasırlaşan yaraları
beklemekti tek umar
yalanı,
geceden önce, fırtınadan sonra, rastgele bir sokak kenarında

belki de hiçe saymaktı bugünü, dünü
beklememekti tek umar
yarını
hiç var olmamışçasına

yaşanmamış kalmalıydı hayat, tüketildikten çok sonra
ya da kırıntılarını biriktirmek gerekti yoksunluğun
eklenmeliydi kırışıklardaki anların sıcaklığı
ve dikişleri atmalıydı yalnızlığın

gitmeden evvel