ötesi

zaman ötesine sarıldık karanlıklarda. bilmiyorduk başlangıcı biterken.
yazılarda tüketmek istedin aşkı. henüz vakti değildi sözlerin.
biz hiç var olmadı bu evrende.
sen ve ben paralel bir düşün noktalarıydık. teğet geçmeyecek ömürlerin bekçisi
mum yakar mıydı ölü ruhlarımız için?

kesişmedi gecemiz
öpüşmedi ölümlerimiz

yağmayacak bir ezginin kara bulutuydum
uydurduğunda geceyi
uyuttuğunda doğmamış yağmuru
hep  başka evrenlerin kara habercisiydin aşkım

bilirdin bilmediğimi masumiyeti
yitik meleklerin yakarışlarını
işitmeyecek bir tanrıya adandığını
cehennemin

karanlıktı seni gördüğüm düş
düştüğümde kabusuna
öğrenmediğim sabrındı beklememe sebep

hangi evren buluştururdu bizi
kalsaydım zaman ötesine?