gelMe

her bir ölüşümü eşeleyen yüzlerce ben
her bir gidişimi belgeleyen ardına değin açık karanlık
nasıl da durur dimdik karşımda
düşü yitik, yırtık, yıkık bir şarap dinginliğinde

dur 
gelme henüz

şizofren gecelerini bana ada sevgilim
adalar çevrelesin yalnızlığımızı 
adamlar sarsın acılarımızı

ama
adını kimse bilmesin
ki

her adını andığımızda biçare bilgeliğimizin 
sapalım çöllere 
ah
o buz soğukluğunda koynun 
sarmalasın yeni doğmuş bedenimi

ama sakın gelme
ki

uzaktan seveyim seni

Yorumlar

Adsız dedi ki…
internetin mi kesildi yoksa tam yazacakken, "he" diyip kalmışsın :)
zibirix dedi ki…
iyi ki sordun. farkında bile değildim şiirin gözükmediğine. teknik bir mesele ve ne yaptıysam, yayınlamıyor. yeni bir entry olarak yayınlamayı deneyeceğim.

Bu blogdaki popüler yayınlar

senden içe

yıllarca