git

karAnlık yutuyor sesini

yüzün yüz kez sarılıyor faniliğime de

sevda yüzünden yine de gelmiyor

ebedi yalanına yaslanmaya

yas tutarken kan revan

düşlerim 

fırtınan parçalıyor, akıtıyor irinini

göğünü yitirmiş bu bakır kalbin

sakın söyleme gittiğini kapıya üşüşmüş kırlangıçlara

tıkırtılarını duyar melek katından kızıl vahşiler

vahşetinde sokulurken koynuna

dünlerim

toprak yutuyor yüreğimi

ellerin el oluyor son öpüşümde

sen kimdin

feryadına sarındığın gölge

beni kan revan itelerken cennetine

gelen sen miydin yeşil gözlü canavarım

mezarıma tükürmeye

hadi git ardına bakmadan

son kez öldüğümde 

nasılsa düşeceğim sevdaya

geceden, gebeden, gelenden

hadi git gayrı

duymasın israfil israf edilmiş ruhları

git

nasılsa an gelecek

kar yağdığında ay yüzlü zebanilere müjdeli

nasılsa bekleyecek 

ceninden yarattığın bu biçare

hadi git