veda

ellerin soğuk

nasırların düşüyor yüreğime

yoksa ben miydim seni terk eden?

sen etmeden evvel

doğurduğunda yedi diyara

anka pençelerimi

musalla taşında sabunu köpürtürken tenine 

düğüm olmuş ellerimi çözen saçın mıydı

son kez dağlarken şefkatini düşüme

kimindi o yeşil kanayacak gözler?

yara olan bedenin değil, hadi

artık keşkeler saracak isevi zamanları

vaktin geldiğinde fısır fısır gölgeler

sarmal yeni gelinler

susun artık, yeter susun 

beyaza kapaklanan taşlar

ağır yakıyor gökyüzünü ağıtlarınız

hadi anne, ne olur söyle

hangi yalan ellerini ısıtır?