sırça

ellerimi sana gönderiyorum, al sakla! balmumu bir aşkı yontmada kullanmak istedim. ellerim eridi! sen kaçtıkta kovalamak istedim, kor bir kuyuya düştüm. anladım ki bu sevdanın zalimi de alimi de ben, kovalayanı ben, sorgulayanı ben ve galiba tek düşleyeni de ben.
kendi yarattığım suretim miydin yoksa? belki de HİÇ var olmadın, adını dahi uydurdum.

einstein'ı sorguluyorum seni düşündükçe. hangi paralel evrende yitirdim elini?
daha mı sıkıca sarılmalıydım boynuna, ki hiç bırakman mümkün olmasın belimi.
belki de paralel evrendeki bende mutsuzsun şimdi...
yaşadık ve bitirildik belki de.
her evrende buluşamayışımızı gün doğuşuna bağışlıyorum.
ya da benim evrenimde yaşanmış tüm buluşmaları yunus zarifliğine bırakıyorum. azat olsun düşlerim.
zaten hiç biri yaşanmadı ve herşey birDEM ibaretti.

sen başka bir düzlemde yaşıyorsun kendi evrenini. artık bir küme kesişmeyecek belli ki. rakamlar tesadüfi kesişti bir an için. bir an için dünya yörüngesinden çıkacak gibi oldu. 1 an...
otUz evrene bedel bir an.
öl desen ölebilecek bir düş. HİÇ yaşanmadı.

ne fark eder? 

el yaman / el veda!