güvercin ve dev

puslu bir geceydi
güvercin düştü kendi kanında
yarınsızlığını taşıdığı kanadında
beyazsa kabusu
kalabalığın içinde

soluksuz bir andı
son kez attığında yüreği
gagasında sonsuz bir cehennem
vaad ettiğinde
gelecekti sakalı ağarmış o dev

ağıtını yakmayacaklardı
pençesine dokunduğunda
kocaman damarlı elleriyle dev
eriyecekti son kalmış buzul
düştüğünde kanadına devin gözyaşı

puslu bir geceyi
bekleyecekti güvercin