niye

mavi şimşeklerin ışıldayınca
usulca sokulur sesin
söylensen bile
öyle ansızın içime düşer ki gülüşün
şaşarım onca yıl bilmemişim
yaşadığımı.

anlamsız kalır tüm anlamlar
konuştuğunda sen
yeniden biçimlenir zaman
belli ki
başka bir evrende yazıldı yazgımız
inkar etsen de

sen bendin
ben sen
bedenlenmeden biz
yağmur olur karışırdın denizime
bulut olur çıkardım göğüne

yeniden karşılaşmanın esrikliğinde
birer yabancıyız şimdi
belli ki
unuttun bu hayatta seni.
oysa görür görmez
mavi şimşeklerini
tanıdım beni

şimdi bekliyor bir deniz
göğüne hasret
sense hala soruyorsun
niye
niye
niye