biz gibi, buz gibi, aşk gibi

oralarda bir yerlerdesin. ben seni bilmeden de vardın. ben seni unuttuktan sonra da var olacaksın. bir kadının kahkasında, bir adamın bıyık buruşunda var olacaksın. geceleyin ne idüğü belirsiz bir kedi miyavlamasında. baş ağrımda. komşunun matkabında, zamansız bir saatte. rüzgarın uğultusunda bile olacaksın. utanmaksızın arsızca gireceksin en olmadık düşüncelerimin arasına. nasıl yadsırım seni? istesem de çıkaramam seni oradan. hem kabusumsun hem de cennetim. gecemsin, mırıl mırıl dilimden düşüremediğim şarkılarımsın. kendime acımalarımsın. sabah esneyişim. kavuşamadığım tüm âşıklarımsın. ve adını bile unuttuğum sevgililerim. hiç geçmeyen sarhoşluğum. nasıl oldu da seni daha evvel fark edemedim diye şaşıyorum şimdi. kör gibi gezmişim. şah damarımdan da yakındın halbuki. kaç yıl daha yaşarım kim bilir. ama topyekün boşa gitmiş gibi. sensiz. değişen bir şey yok. bundan sonrası da sensiz. dipsiz. sonsuz. umurumda değil. var olduğunu biliyorum. gerisi sözcük. peş peşe babil'e uzanan fildişi bir kule. ve binlerce şey daha, saymakla bitiremeyeceğim. üzgünüm bir tanem, sen sadece vesilesin aşka. haydi durma, git yoluna, çok kalmıştın zaten buralarda. unut gitsin bu önemsiz varlığı da. ben seni yokluğunda sevmeye devam edeceğim nasılsa. hadi kabul et, narsizmini besleyen naçiz bir isim daha çizeceksin defterine. sana deli divane bir kul daha yarattın. mühim değil. sensizlik de sen kadar güzel. ben seni çoktan unuttum. yaşasın aşk.