debussy dinliyor

karanlık gündüzlerde mağrur 

mağaralara yağan gökyüzü 

nasıl da çağırıyor ölümü 

wagner etkisinde bir alto 

düşman ağır aşklarla yaklaşıyor

müjdelediğinde çoğulluğunu

birleşiyor gece yarınlarına 

bekliyor mallarme dört dörtlük 

nasıl da yalnızlık kokuyor

par de moi

bestelediği her meleğin yakarışında

başka bir baudelaire düşüyor salı gecesine

kurallara karşı ritmleri kovaladığında

sözcükleri unutuyor eşitlediğinde yağmuru

ortaçağ şairleri meryem'e yakardığında

je vais rire de mourir 

yak bizi tanrıça 

son dizelerini ruhlara iç çektiğinde

beş yıl kala çekip gitmesine 

bitirir vedasını aryaların  

atonal