neylemiş bu kul ya azap!

boşa gecmiş damarlarım yarıldığında / hücre aşkına vurgun yiyeceksin / karıncan olduğum her saniye / bir ömür alıyor yarından beter / sonra hep söz olacaktı / lanetledigimiz her besmeleyle / vurgun yiyor cehennemin / şişenin dibine vuruyor kusmuğuna bandığın düşlerin / gel vazgeç benden / ben sana hiç yar olamadım ki / vazgeçtikte kendimden daha saplandım ben batağına / seni. özlersen. / adımı anma yeter / seni hep seveceğim. bil, / ve unut venüs. ellerini yolduğunda / tüm ayetlerin yangına geçşe yüreğim dört bin dört yüz kırk sene / yalanlasak tüm kitaplarını / hiç yaptığımız gibi / ben seni hiç sevmedim ki...